Het was een drukte van belang in de Veluwehal: fietsers, wandelaars, nog meer fiets, skeeleraars en nog meer fietsers. Dus ook veel auto's, dus goed zoeken naar een parkeerplek niet al te ver weg. De inschrijving was goed geregeld, dus eenmaal binnen kon je ook zo vertrekken.

Bij de start even getwijfeld om een lange mouw shirt aan te doen, maar ik had vertrouwen, dus koos voor de korte mouw.

De omgeving is natuurlijk schitterend. Veel bos, mooie fietspaden, weinig auto's, echt een tocht om van te genieten. Het was vandaag af en toe een beetje op en neer, dus ik mocht mijn nieuwe (compact) crankstel uittesten. Maar het kleine blad hoefde ik nauwelijks te gebruiken. De echte test komt pas volgende week bij de Jan Janssen Classic.

Bij Uddel een mooi, maar wel vervelend stukje met wat heuvels. Op de Apeldoornse weg werd ik bijgehaald door een groep van vier. Ik kon makkelijk aanpikken. Na een kilometer of vijf wat steilere heuvels en ik moest er al snel af. Maar ook één van de groepsleden moest afhaken en in mijn eigen tempo haalde ik hem bij en nam hem vervolgens op sleeptouw naar zijn wachtende maten.

In de lichte afdaling nam ik de leiding van de groep. Vier mannen zetten zich in mijn wiel. Daar ga je wel iets harder van fietsen. Ook heuvelop bleven ze volgen, gingen mij niet voorbij. Na zo'n 15 km kopmanschap kwam de controlepost.

Even wat drinken, even wat eten (ja.. appeltaart...) en aan de praat raken met een paar mensen die me bekend voorkwamen. In het gesprek kwamen we er zowaar achter dat we elkaar in Limburg hadden ontmoet. Ik had hun assistentie verleend bij een kettingbreuk.

Tijd om weer verder te gaan en mijn vier nieuwe kompanen stonden op mij te wachten. Met een 'ha, daar is onze kopman' maakten zij zich klaar om weer bij mij aan te pikken. Een kilometer of 10 heuvel op en heuvel af en nog steeds was ik de 'man'. Dat is best een goed gevoel. Het werd wel wat donkerder, regendruppels vielen overgaand in een stortbui. Hier dacht ik even terug aan mijn keuze voor de korte mouw. De anderen wilden schuilen. Ik fietste door.

30 km verderop bij Radio Kootwijk weer een controlepost. Wat drinken, krentenbollen, nog wat drinken, een appel en een banaan. Bij deze post stroomden langzaam fietsers binnen en toen ik mij opmaakte om weer verder te fietsen zag ik mijn gesprekspartners (die van de ketting) aankomen. Mijn andere kompanen heb ik niet meer gezien.

De laatste 20 km in de miezer, met een nare wind. Ik begon het langzaam koud te krijgen. Maar ook hier haalde ik de finish en als herinnering kreeg ik een prachtige bidon. Nog wat eten en wat drinken in de Veluwehal. De fiets naar de auto brengen en weer naar huis.

Thuis was de bank zacht en na een warme douche de weerstand snel gebroken. Mijn ogen dicht voor een welverdiende rust!!