Het is weer eens tijd om het clubhuis op te zoeken om een rit met Avanti te rijden. Zo'n 25 man/vrouw zitten al klaar voor een tochtje door deze, nu nog, wat mistige ochtend.
Als eerste staat de A-groep op en dus blijft de B-groep over. We zijn vandaag met zes mannetjes en één vrouwtje.

We hebben niet echt overleg waar we naar toe gaan, dus mogen Elliot en ik (omdat we voorop rijden) de route bepalen. We denken eerst richting Zoetermeer, Pijnacker te gaan, maar net voorbij Boskoop besluit Elliot anders.
Hij leidt de groep door een prachtig landschap waar de net doorgebroken zon vrij spel heeft.
Langs watertjes en door landerijen komen we uiteindelijk via Moerkapelle en Rottemeren in Capelle aan den IJssel. Ik ken hier in ieder geval de weg niet en Elliot twijfelt een beetje. Gelukkig hebben we op de tweede rij, in de persoon van Mirjam, een perfecte navigator.

Vanaf Capelle volgen we de Lek en de rivier ligt er vrijwel rimpelloos bij. Het is heerlijk fietsen, maar het wordt zo langzamerhand koffietijd. We spreken af bij de tennisvereniging in Bergambacht koffie te drinken. Op weg daarnaartoe worden we gestoord door een wegopbreking en fietsersomleiding bij Lekkerkerk, We volgen de gele omleidingsbordjes, maar een deel van de groep is eigenwijs, of kent gewoon de weg, en kiest even later een eigen (niet volgens de bordjes) weg.
Ik heb dat samen met één iemand uit de groep iets te laat door en wij belsuiten om niet terug te fietsen, maar om de gele bordjes te blijven volgen (overigens niet nadat ik heb gecontroleerd of hij de koffieafspreekplek kent).
Door het benedendijkse land rijden we naar Bergambacht en vinden al snel de tennisvereniging.

Als we het terrein op lopen worden we aangegaapt door een groepje tennisters dat zit te wachten om hun wedstrijd te mogen spelen. Door hun reactie weten we dat we de eerste 'nieuwe mannen' hier zijn. Even later komt de rest van de groep ook aanschuiven en zijn we weer compleet. Ruim een half uur later, twee kopjes koffie gevulder en € 1.40 armer verlaten we het terrein, daarbij aangegaapt door het groepje dat nog steeds niet aan spelen is toegekomen. De dames zijn onder de indruk van ons strakke pakje en vertellen stoer dat zij op de fiets naar de tennisvereniging zijn gekomen. Zij fietsen ook, dus wanner gaan wij tennissen was min of meer de strekking van hun relaas.

Vanaf Bergambacht kiezen we de snelste weg terug naar Alphen. De snelste weg was hier volgens mij ook meteen de mooiste. Door een heerlijk nazomerend landschap rijden we tussen de plassen door naar Gouda.

Ook de laatste kilometers blijven Elliot en ik het tempo aangeven. Op de brug over de N11 wordt er nog even gestreden om de bergprijs. In de sprint bergop kan ik Elliot volgen tot 38 km/uur. Daarna moet ik hem laten gaan. De bergtrui vandaag is dus voor Elliot.

In het clubhuis drinken we nog wat en maken we kennis met een fietsende karikatuur van een Italiaanse ijscoman. In retrokleding (of gewoon ouderwets) gestoken trekt hij de conversationele aandacht door allerlei onderwerpen bespreekbaar te maken.
Als Mirjam het gesprek wilt ontvluchten middels een toiletbezoek is het voor mij tijd om naar huis te gaan.