Heerlijk, een zaterdag iets later opstaan. We vertrekken vanaf nu op zaterdag niet om 08.00 uur maar om 09.00. Op mijn gemak maak ik al mijn spulletjes in orde. Ik haal mijn fiets uit de schuur en pomp mijn banden op.
Tien minuten later wil ik weggaan en zie ik dat mijn fiets er wat vreemd bijstaat: lekke band. Ik bel Ton op met de mededeling dat ik de groep wel tegemoet rijd en wat later aanpik.

Binnen tien minuten is het lekke euvel verholpen en rijd ik richting Alphen. Ter hoogte van de golfbaan zie ik de groep aankomen, keer om en sluit aan.
De groep is zo'n 30 man en vrouw groot en een combinatie van A- en B-rijders. Met de wind goed in de rug zit het tempo er best in. Met een snelheid van ruim dertig kilomter per uur rijden we via het zogenaamde dinsdagavondrondje richting Amstelveen. Vanaf hier zoeken we de ringvaart op om aan ons rrondje Haarlemmermeer te beginnen.

De wind is ons deze beginperiode gunstig gezind. Met gezwinde poed haasten we ons naar de koffie. Het tempo ligt zo hoog dat ik moeite heb een positie voor de groep te betrekken om een foro te maken.

Onder leiding van ervaren A-rijders ronden we de Haarlemmermeer

Het uitzicht tijdens deze rit is adembenemend eentonig. Het vlakke polderland aan de ene kant en de ringvaart aan de andere kant kan mij niet bekoren. Toch is het een lekkere tocht waar ik weer eens lekker kan bijpraten met deze en gene.

De koffie komt in zicht, maar wordt ons niet gegund door de tegenwerkende wind. Het tempo zakt behoorlijk en de voorrijders moeten alle zeilen bijzetten om het tempo in de groep te houden. Bij Cruqius lijkt het tempo wat te verslappen. De reden daarvan is de koffie. We worden verwacht en vullen het theehuis met wielrenners.

 

Op de vraag wie verantwoordelijk is voor de financiële afwikkeling van de koffiepauze wordt in eerste instantie door niemand geantwoord, maar even later neemt Toin zijn verantwoordleijkheid en legt de thee/koffiedame uit op welke manier wij dat meestal afhandelen. Geen enkel probleem!
Even later verraadt het geklik van looks, spd's en andere pedaalhulpmiddelen, ons vertrek.

Twee andere rijders zetten zich aan kop. De wind is ons dit tweede deel een stuk minde rgezind dan het eerste deel. Toch wordt het tempo hoog gehouden. We lijken het droog te houden, maar worden toch nog overvallen door een korte regenbui.
Eigenlijk zouden we moeten stoppen voor de jasjes aan te doen, maar op het moment dat dat voor in de groep wordt besloten houdt het op met regenen zodat er gewoon doorgereden wordt.

We rijden een heerlijk tussenstuk waar de westenwind ons richting huis blaast. Trappen is haast overbodig, stilvallen doen we niet. Pas het laatste deel moeten we weer echt aan de slag.
De tocht vandaag is niet de mooiste die ik ooit heb gereden. De aanpassingen aan de route ten opzichte van vorig jaar maakt wel de rijdbaarheid van de tocht een stuk beter. Complimenten weer voor degene die de tcht hebben uitgezet.
Het ging vandaag gewoon over negentig kilometer fietsen.