Ok, het is koud.

Ok, er ligt een heel dun laagje sneeuw/hagel op de weg.

Maar ... volgens mij heb je op de fiets nergens last van.
Dus ik stap op de fiets richting clubhuis. Voor mijn doen ben ik erg vroeg, maar maak we toch wat zorgen als om tien voor tien nog geen toerfietser aanwezig is. De eenzame status blijft duren tot over tien. Ik ben dus de enige toerder met bovenstaande gedachte.

De wedstrijdrijders met jeugd zeggen dat ik wel met hun me ekan fietsen. Dat gaat me vast te hard aan het begin van het seizoen. Ik vind het normaal helemaal niet erg om ergens afgereden te worden, maar deze fietsers zijn te jong om dat risico te nemen.

Maar ik ben er toch en laat me door de opkomst niet ontmoedigen en besluit tot een rondje van een kilometer of vijftig. Ik blijf in de buurt en op relatief bekend terrein, maar kies voor wegen die ik niet alle dagen rijd.
Zo rijd ik langs de Kromme Mijdrecht van De Hoef naar Uithoorn, cruise een stukje langs de Amstel, steek het weiland tussen Uithoorn en Amstelveen dwars door, kies in Uithoorn een voor mij vrijwel ombekend fietspad en rijd tussen Vrouwenakker en Nieuwveen achterlangs naar het laatst genoemde dorp.
Mijn gezicht wordt steeds kouder, mijn voeten behouden ook niet de ideale temperatuur, maar als ik om even over twaalf de tuin in rijd heb ik toch een voldaan gevoel.

Fietsen is toch echt wel lekker!