Een dikke sluier hangt over het koude landschap. Door de nevel lijkt het buiten waarschijnlijk kouder dan dat het is. Maar ... ik heb afgesproken op de club, dus hijs mij in mijn fietskleren en stuur mijn fiets de ondoorzichtige wereld in.
Om precies tien uur ben ik bij de club. Het is vrij stil in het clubhuis. En we zijn maar met drie voor een zondagochtendritje.

Oudewater is de koffiestop, besluiten we al snel. We rijden iets anders dan we gewend zijn. Via Zwammerdam eerst naar Nieuwkoop en dan over het Meijepad naar de Meije.
Wat het pad betreft is, is het maar goed dat we met een kleine groep zijn. Het lijkt hier kouder dan elders in de buurt, want plakkaten vastgevroren sneeuw dwingen ons soms tot afstappen. Het voordeel daarvan is dat je de goede weg daarna weer extra waardeert.

Vanaf de Meije richting Zegveld is de weg vernieuwd, dus ondanks de tegenwind is het prettig fietsen. De tegenwind duurt voort tot de koffie. Langzaam worden we iets kouder, maar de gedachte aan het bruime vocht houdt ons, in ieder geval mij, warm.

Deze rit door de berijpte wereld is een bijzondere. De wind is niet zo hard, maar de koude vochtige wind geeft een extra zwaarte aan deze tocht.

Na de koffie lijkt de wind wat minder koud. We vervolgen onze weg door het mooie polderlandschap. Bij Hekendorp draaien we richting de plassen en we rijden dwars door de plassen naar Reeuwijk-dorp.
Hier zijn we weer op bekend terrein. Mirjam haakt af bij Boskoop en wij rijden door tot aan de Zegerbrug bij Alphen. Het laatste stuk is voor mij alleen.

Thuis een heerlijke bak koffie en nagenieten van weer een lekkere fietstocht.