Deze koninginnedag begint somber; een grijze lucht met hier en daar een spatje. Die spatjes groeien snel uit tot een echte regenbui, dus ik vertrek, weliswaar in korte broek, maar met regenjack voor de Oranjetocht vanuit Boskoop.

Dit is de eerste tocht die ik voor de derde keer rijd. 2 jaar geleden door weer en wind, vorig jaar met prachtig weer en nu met wind en regen.

Ik rijd eerst naar de club, waar niet al te veel fietsers zijn. Met elkaar fietsen we naar Boskoop. Hier sluiten Mirjam en Elliot aan en met z'n elven kiezen we onze weg door het regenachtig Zuid-Holland. Al vroeg in de route moet iedereen van de fiets omdat Mirjam lek rijdt. Ze reed over een steen, vloog bijna door de lucht, maar kwam met de schrik vrij. Gelukkig is het geen voorbode voor veel lekke-band-leed, want we moeten voor eend ergelijk euvel nog maar één keer van de fiets.

De tocht is niet uitgepijld, dus we vertrouwen volledig op onze navigator, die ons heel vakkundig door het Zuid-Hollandse en Utrechtse loodst. Bij Jaarsveld halen we de toerders in precies op het moment dat we een dijk oprijden. De stijle oprit doet de toerdersgroep wijd over de weg uitwaaien en wij racefietsers zijn er lang niet allemaal op bedacht. Bijna iedereen moet dan ook van de fiets af. Ik geniet hier van het voordel dat ik anti-klimmer ben en ook met 4 ā 5 km op de fiets kan blijven zitten. Op de dijk hergroeperen we ons weer.

We kiezen bij de eerste de beste zijweg ervoor om van de dijk af te rijden. We zitten niet helemaal goed, maar weten even later de route terug te vinden en komen tegelijk met de toerders bij de koffie aan. In een niet al te warme kroeg drinken we twee koppen, overigens zeer goede, koffie, eten we wat en stappen even later weer op de fiets.

De eerste tien minuten na de break zitten we allemaal te klappertanden op de fiets, want het regent nog steeds en na stil zitten plakken de natte en koude shirst aan onze lijven. De wind lijkt dus vrij spel op onze lichamen te hebben.

De tocht is prachtig. We koemn door stukjes Zuid-Holland, die zelfs voor de ervaren fietsers waar we mee rijden onbekend terrein zijn. Dat betekent tegelijkertijd ook wel wat zoekwerk, maar iedere keer vindt Cor de route weer terug.

We rijden langs de rand van Gouda door prachtig onbekend poldergebied. Het begint langzaam iets zachter te regenen. Even later zijn we weer op bekend terrein en rijden terug naar Boskoop. In de Plataan drinken we nog wat, praar ik wat met zangkennissen en gaan we even later op huis aan.

Sandra is ook net thuis, maar wil vanwege de schade die de vuiligheid op de weg aan mijn kleren en mijn gezicht heeft toegbracht even afstand houden.

Even later geniet ik van een heerlijke warmne douche.

Speciale complimenten voor de routeplanner. Kees is erin geslaagd een aantrekkelijke route over soms onbekend terrein uit te zetten, die zelfs oude fietsrotten soms verraste.