Op weg naar Apeldoorn kijk ik wat angstig naar de grauwe lucht. De enkele druppel op mijn voorruit baart mij zorgen. Zou het dan toch niet droog blijven vandaag zoals beloofd door Weeronline. Gelukkig blijkt dat alles mee te vallen. Waar ik meer moeite mee heb is de kou die ik voel als ik mijn fiets uit de auto haal en mij omkleed.

De kou heeft waarschijnlijk veel fietsers tegengehouden om te komen want het is niet druk. Ik maak me dus op voor een tochtje alleen fietsen. Ik weet dat het hier een prachtige omgeving is, dus dat komt wel goed.

Snel rijd ik Apeldoorn uit en al snel kom ik in een wat beboomder gedeelte.

Maar aan de rechterkant lokt het open veld. Een open veld dat ik het eerste uur voornamelijk zal zien, want de route gaat noordwaarts, Overijssel in.

De wind is het eerste uur tegen, maar gelukkig niet al te hard. Ik heb een lekker tempo en zie zowel voor me, als achter me geen fietsers. De temperatuur is slechts 8 graden, dat is niet echt lekker voor mei. Langzaam trekt de kou naar mijn voeten. Oene is het noordelijkste punt van de route. Hierna draait de route richting IJssel en vervolgens rijd ik kilometers lang over de dijk langs de rivier.

Ik laat Deventer links liggen, kom door het bekende Steenenkamer en zie in een bocht fietsers achter mij aankomen. Na een kilometer of 45 komen twee fietsers langszij. een vrouwelijke die het tempo aangeeft, gevolgd door een man die in het wiel hangt. Ik besluit dat ik de tweede man ben die er aan gaat plakken en met gezwinde spoed brengen ze mij bij de controlepost op 50 km. Een banaantje en een flesje water neem ik in ontvangst. Ik praat wat met drie medefietsers, die hier ook ter controle zijn, eet de banaan, drink het water en zie ondertussen de andere fietsers één voor één vertrekken.

Even later stap ik op en vervolg mijn weg, hopende dat ik wat meer van het Veluwse ga genieten. De eerste tien kilometer na de controle zie ik de bossen wel, maar iedere keer als ik denk dat ik er in mag, draait de route af. In Loenen haal ik één van de fietsers van de controlepost in en voorbij Loenen ga ik dan echt het mooie Gelderland berijden. De route voert over de Loenermark. Normaal in deze tijd van het jaar als fris en fruitig, nu nog wat somber ogend.

Hier voel ik dat het land niet helemaal vlak is zonder van echt klimwerk te kunnen spreken. Toch valt het niet mee om na 65 km vlak opeens terug te moeten schakelen voor het valse plat op de heide. De maximale inspanning wordt geleverd bij een klimmetje van bijna 5%. Inmiddels is de temperatuur opgelopen tot 10 graden. Ook niet om over  naar huis te schrijven. De kopu heeft inmiddels mijn voeten bereikt en zich in mijn schoenen genesteld.

Ik rijd om Hoenderloo heen en via goed berijdbare wegen naar Beekbergen, waarna ik weer weidsheid om mij heen zie. Kan nog net voor de stoomtrein oversteken. De foto's van de trein zijn jammerlijk mislukt. Zet mijn voeten dus maar weer op de pedalen voor de laatste 10 km.

Na 3 uur en e kwartier rijd ik weer op de sporthal af. Ik kleed me warmer aan, bel een vriend en ga daar koffie drinken.