Een gewone woensdagmiddag en vier fietsvrienden beschikbaar. Dat moet wel een lekkere fietsmiddag worden. Ik ben iets verlaat door mijn werk, heb Ton gebeld, zodat hij niet onnodig lang op mij staat te wachten en meld me om kart over één bij de Rijnbrug. Ton staat natuurlijk al klaar, dus we fietsen gelijk door richting Boskoop waar we Berto en Mirjam oppikken.

Mirjam heeft het al eerder gehad over een tochtje Graafstroom en vandaag is het eindelijk zover; we gaan deze tocht doen. Mirjan op kop met Ton en Berto en ik relaxed in het tweede wiel. Als de wind op kop komt wil Mirjam zich laten zakken, maar Berto en ik blijven wat pesterig hangen 'omdat het Mirjam's route is' en 'wie de weg wijst rijdt op kop'. Toch neem ik snel over, maar ik ben er klaar mee als ik vanaf de tweede rij onbedoeld de verkeerde kant wordt opgestuurd. Hier openbaart zich ook zonder vooraankondiging een omslag van mijn humeur. Meestal voer ik het hoogste woord, of praat in ieder geval mee. Nu laat ik me afzakken en zonder me wat af. Wat de oorzaak is, geen idde. Zo'n twee keer per jaar heb ik zo'n onverwachte off-day.

In Rotterdam wacht ik dan ook principieel voor stoplichten waar de anderen doorrijden. Ik sluit even later weer aan en bij het volgende verkeerslicht merkt Berto op dat mijn lichaamshouding genoeg zegt over hoe ik me voel vandaag. Natuurlijk ontken ik dat.

Als we door Rotterdam heen zijn gaan we onder de van Brienenoordbrug door naar Krimpen. Eén keer eerder hebben we dat gedaan en Berto is weken lang van slag geweest omdat hij er niet overheen mocht. Speciaal voor Berto doen we dan ook een retourtje overkant via de brug. Mirjam wacht aan de voet van de brug op ons en ik zie Berto en Ton als snel in de verte verdwijnen. Ik kom ze nog tegen als ik bijna aan het einde van de afdaling ben, zwaai even en doe me best om niet al te ver achterop te raken. De afdaling van de brug helpt daarbij.

We rijden richting het veer naar Kinderdijk. Het tempo zit er goed in en Mirjam is een uitstekende navigator. Aan de andere kant van het veer gaan we 'De Graafstroom' in via de molens van Kinderdijk.

We rijden door een prachtig deel van Nederland. Gelukkig heb ik het goed opgeslagen, want tijdens het fietsen kan ik er niet echt van genieten. Ik ben niet echt fit, heb geen al te best humeur en ben bovenal niet gezellig.

We meren aan bij een terras waar we ooit de motorclub hebben uitgedaagd door hun motoren oude brommers te noemen. We drinken wat, vullen onze bidons en gaan weer verder.

Bij Schoonhoven gaan we weer een veer over. We hebben nog even getwijfeld of we met dit mooie weer zouden gaan zwemmen, maar dat zou niet zo goed zijn voor onze fietsen, dus we wachten keurig op het veer. We rijden door het oude Schoonhoven en kiezen d emooie route langs De Vlist richting Haastrecht.

Bij de Reeuwijkse Plassen verschillen we even van mening over de te volgen route, maar Mirjam loodst ons deskundig richtin Boskoop. Berto en ik rijdne hier rechtdoor naar Zwammerdam en Ton gaat via het kanaal naar Alphen. Mirjam zoekt hier haar eigen balkon op.

Bij Zwammerdam neem ik afscheid van Berto, ga nog even vol in de beugels richting huis, wordt bijna van de weg afgereden door een gesjeeste tracktor-chauffeur, maar kom zonder ongelukken thuis.

Het was een fantastisch mooie tocht, goed genavigeerd door Mirjam, op kop gesleur door Ton en Berto soms voor het minder serieuze werk. En ik . . . . ik heb vandaag meegefietst, maar kon ondanks de schoonheid en het goede gezelschap niet uit de dip komen.