We kunnen bij de tent de WIFI-verbinding oppakken van de naastgelegen camping. Betaald internetten, maar het weerbericht is gratis te bekijken. Voor vandaag belooft het een prachtige dag te worden, maar morgen wordt een stuk minder. We besluiten na de wandeling bij het Office du Tourisme te kijken naar het weer, maar gaan eerst op pad voor een Alpenwandeling.

We gaan met de auto naar het skistation van Oz-en-Oisans en nemen daar de kabelbaan naar boven. Enige angstige momenten later kan ik uitstappen en we lopen op een soort van vlakte, waar je niet kunt zien dat we op zo'n 2000 meter zitten.

We zoeken onze wandeling op en nadat we het betreffende nummer op een bordje hebben gevonden gaan we op pad. We volgen een pad dat niet meer is dan een smalle strook. Al snel splits het pad zich en wij kiezen de linkse mogelijkheid. Even later lijkt eht of we niet goed gaan en lopen we dwars door het veld naar de rechtse mogelijkheid. Al snel lopen we langs het dal, wat ons een prachtig uitzicht biedt.

Toch lijkt het dat we niet helemaal goed zitten, want het pad is af en toe haast niet te onderscheiden. En als we over de rotsen moeten klimmen, vlak langs het dal, is het vrij duidelijk: dit gaat niet goed. We zoeken snel naar andee mogelijkheden en vanaf een hoger gelegen rots, kiezen we het vervolg.

Al snel lijkt het alsof we het mooiste van deze wandeling hebben gehad, maar we kunnen nog even genieten van het Lac Noir, een heus bergmeertje. Via een parkeerplaats vol toeristen zoeken we onze vervolgwandeling en na even over de weg gelopen te hebben gaan we dalen via een grintpad. Gelukkig mogen we daar snel af en via smalle steile paadjes dalen we snel richting Oz.

De wandeling is vrij zwaar en we worden niet beloond met spectaculaire vergezichten. Dan gaan blaren opeens ook vervelend doen en is de pijn erger dan het plezier. Het is leuk een wandeling te doen in de Alpen, maar we zijn niet echt onder de indruk van het parkoers. Met enige tussenpozen komen we weer bij de lift, pakken de auto en rijden naar Bourg d'Oisans.

Wat we vreesden lijkt de waarheid te worden: morgen de hele dag door regenbuien. Dat zet een nare streep door de rekening. Want wat zullen we: Sandra een hele dag alleen bij een tent in de regen laten zitten, terwijl ik over spekgladde natte wegen naar beneden glibber om vervolgens de tent drijfnat in te vouwen of nu alles mooi droog is de boel inpakken en de thuisreis gaan beginnen. De keuze is snel gemaakt. We gaan inpakken en dan naar huis.

Even over zes zijn we zover. We rijden naar het grappige Franse mannetje en zijn wat stugge vrouw en rekenen af. Helaas eindigt hier onze vakantie. Maar er is hier nog genoeg te fietsen en op het wonderschone 'La Libellule' komen we zeker nog eens terug.