Als we richting De Hoef fietsen heeft Ton het over de mooie nevelsluiers die vaak ontstaan als er vorst aan de grond is. Ik wil zo'n sluier fotograferen en kom tot de ontdekking dat ik mijn telefoon, dus ook mijn fototoestel, en mijn geld vergeten ben. We gaan langzamerhand iets sneller fietsen, kruisen via de Hollandse Dijk naar Waverveen en rijden vervolgens via Vinkeveen, de Baambrugse Zuwe, richting A2, waar we onderdoor mogen. We zitten een klein uurtje op de fiets en dan is het tijd voor de bijna traditionele stop. Kou, ingepakte handen en dikke kleren zorgen er voor dat de stop wat langer duurt dan anders, maar even laten gaan we toch weer op weg.
Als we in Baambrugge de brug over rijden weten we dat we de meeste tegenwind hebben gehad. Vanaf nu mag het wat relaxter. Zonder dat we er erg in hebben ligt het tempo al snel boven de 30 km/uur. We beseffen ons weer eens dat we vorig jaar deze snelheden nooit haalden en dat we dus een heel stuk sterker zijn geworden.
We rijden dwars door Loenen heen en net als Ton zegt dat ik wel bekend moet zijn in dat dorp vanwege de verrassend kleine steegjes waar we doorheen fietsen moet ik erkennen dat we even fout zijn gereden. 300 meter terug en dan naar de Vecht.
We rijden langs de Vecht meestal de andere kant op en dat zorgt er voor dat de weg wat onbekend voorkomt, maar als we de beroemde bruggetjes passeren zijn we weer op bekend terrein. In Breukelen ligt de Brink er fantastisch bij. Heerlijk in het zonnetje en uit de wind. We drinken op 21 november koffie op het terras (buiten, zonder terrasverwarming).
Na twee koffie, appelgebak en slagroom gaan we weer op pad. Het is weer even koud als we op de fiets zitten, maar al snel zijn we weer warm. Door het boerenland rijden we richting Portengsebrug. We hebben een fietspad gevonden dat niet langs de N-weg loopt (waarom hebben we dit nooi eerder gezien?). Even heb ik geen idee waar we zitten, maar even later draaien we langs het water richting Woerdense Verlaat.
Het is al weer lang geleden dat we door De Meije zijn gereden en na ontelbare bochten en een watertoren die maar niet dichterbij lijkt te komen weten we ook weer waarom. Maar uiteindelijk laten we de watertoren achter ons, draaien en keren nog net een paar keer te veel voordat we op Zwammerdam aanrijden.
Het is nu niet ver meer naar Alphen. Bij de rijnbrug nemen we even later afscheid; Ton op weg naar huis door het beschutte dorp en ik tegen de wind in langs de open weg. Maar ook aan dit ongemakje komt een eind als ik de carport inglijd.
Wat een prachtige zondag in November
Het is al weer lang geleden dat we door De Meije zijn gereden en na ontelbare bochten en een watertoren die maar niet dichterbij lijkt te komen weten we ook weer waarom. Maar uiteindelijk laten we de watertoren achter ons, draaien en keren nog net een paar keer te veel voordat we op Zwammerdam aanrijden.
Het is nu niet ver meer naar Alphen. Bij de rijnbrug nemen we even later afscheid; Ton op weg naar huis door het beschutte dorp en ik tegen de wind in langs de open weg. Maar ook aan dit ongemakje komt een eind als ik de carport inglijd.
Wat een prachtige zondag in November
Ter Aar
Zevenhoven De Hoef Mijdrecht Waverveen Vinkeveen Baambrugge Loenersloot Loenen aan de Vecht Nieuwersluis Breukelen Portengsebrug Woerdense Verlat De Meije Zwammerdam Alphen aan den Rijn Ter Aar