|
Datum |
17 en 18 juli 2008 |
|
Plaats |
Luxemburg |
|
Afstand |
75 km |
|
Route |
Berbourg - Luxemburg, Den Haag Holland Spoor - Ter Aar |
|
Website |
Donderdag is een geplande rustdag. Ik kan in de ochtend meerijden met gastvrouw Anja naar Luxemburg om daar een dagje door te brengen. In de loop van de dag beslis ik of ik verder ga fietsen of naar Nederland ga treinen.
Ik besluit tot een wandeling door de Casa Mate, een oude Romeinse vesting. De wandeling duurt ongeveer anderhalf uur.
Tijdens de wandeling wordt me al snel duidelijk dat de algehele conditie niet je dat is. Na een trap van ongeveer tien treden sta ik te hijgen als een molenpaard.
Na de wandeling koop ik een krantje en val even later neer op een terras voor een gezonde lunch (meloen met ham). Als ik de krant uitheb loop ik nog wat door de stad en besluit dat het niet verstandig is koste wat het kost op de fiets naar huis te gaan. Ik koop dus een treinkaartje naar Den Haag en ga vervolgens via het Italiaanse restaurant van de vorige dag (in Wecker) weer terug naar mijn B&B.Om een uur of half negen staat Anja voor mijn deur en nodigt me uit bij hun even nader kennis te maken. Haar man Ton is een wijnhandelaar en ik krijg een heerlijke mousserende Rosé Brut voorgeschoteld.
Even later komen ook mijn buurtjes op visite en we maken er een gezellige avond van.
Vrijdag
Na een goede nachtrust is het tijd om naar huis te gaan. Ik voel me redelijk en belsuit in de buurt van de trein te blijven fietsen op weg naar Luxemburg. Als het even meezit, en dat doet het, fiets ik toch nog naar Luxemburg met een lange beklimming gevolgd door een even lange afdaling.
Ik merk dat ik nog niet top ben, want ondanks het lage tempo raak ik snel oververhit.
Ruim op tijd kom ik aan in Luxemburg waar ik het perron opzoek en mij en mijn fiets in de trein zet.
De treinreis door Luxemburg en Belgie loopt voorspoedig. De ellende begint als ik op een Nederlandse trein moet overstappen; te laat natuurlijk. In de trein is geen fatsoenlijke ruimte voor de fiets. Wat nou nederland Fietsland? In België, Luxemburg, Frankrijk en Zwitserland waren er speciale fietsfaciliteiten in de trein, in de Nederlandse trein niet!! Op een hopeloos stoeltje vangt de rit aan. In Antwerpen wordt het nog erger als er een heel bataljon fietsen bijkomt. Opgevouwen vervolg ik mijn reis en ben blij dat ik op Den Haag Holland Spoor kan uitstappen.
De slechte Nederlandse weg eist vrijwel direct zijn tol: spaak eruit en direct een grote slag in het wiel. Ik bind mijn spaak vast om een andere spaak en vervolg mijn weg. Helemaal naar huis, helemaal wind mee. Af en toe even zoeken maar als ik bij Stompwijk op bekend terrein komt ben ik ook zo thuis.
Weer blijkt aan mijn lichaamstemperatuur en zweetafscheiding dat ik nog niet fit ben, maar ik ben weer thuis en kan rustig bijkomen.
Als met al was deze reis niet wat ik ervan verwacht had, maar toch was het op een bepaalde manier goed en leuk. Heb wat klimkilometers opgedaan en geleerd ook in een wat zwaarder verzet naar boven te fietsen, dat is pure winst!!
