Ik kom om een uur of acht uit bed en word lekker rustig wakker. Om een uur of negen ga ik naar beneden om mijn ontbijt te halen. Ik eet het op op mijn kamer. Ik pak mijn rugzak weer netjes in, bind de 8.5 kilo op mijn rug en ga op pad. Langs de fietsenwinkel om een beloofd, maar niet gekregen, slot op te halen en direct door naar de ferry naar Vallejo.

Dus niet de geplande fietstocht via Oakland. De reden? De hoteleigenaar wees me op de gevaren van de stad Oakland. Elke 3 dagen een moord en zei eigenlijk gewoon dat het daar te gevaarlijk is. Anders dan ik gewend ben, neem ik de waarschuwing serieus en besluit ik Concord via het noorden aan te reizen.

De ferry vertrekt op tijd en al gauw is de snelheid van de boot bijna 60 km per uur. We zijn dan ook binnen het uur in Vallejo, een mooi gelegen stadje aan de San Francisco Bay. De kaart goed in mijn hoofd geprent, en voor de zekerheid in mijn rugzak, ga ik op weg. Ik weet dat ik een brug moet hebben en de eerste brug die ik eigenlijk zou willen nemen lijkt onbereikbaar. Ik fiets verder en even later blijkt dat ik westelijk rijd, richting Benicia. Na twee keer vragen de weg gevonden door dit mooie stadje en al gauw rijd ik de Benicia Bridge op. Aan de andere kant van de brug stop ik omdat ik een lekke band heb. Ik verwissel snel mijn band, kijk op de kaart en bepaal mijn weg.

Ik rijd met de wind mee naar het westen, maar na een paar kilometer stopt de weg en moet ik (tegen de wind in) omdraaien. Ik neem de volgende weg en ook deze stopt zonder vooraankondiging. Ik moet dus via de andere kant van de snelweg naar Concord. In Martinez zoek ik even naar de weg en vind deze, geholpen door een vriendelijke Amerikaanse.

De langzaam klimmende weg brengt me snel richting Concord. Ik zie op een gegeven ogenblik het vliegveldje links van me. Dan draai ik de eindbestemming in en voor ik het weet ben ik bij mijn hotel.

Ik check in in Crown Plzaza Concord, neem een ban en laat me daarna door de hotelshuttle in het niet al te bruisende centrum van het stadje rijden. Ik eet bij de plaatselijke mexicaan, en besluit de 2 mijl naar mijn hotel terug te lopen. Ik drink nog wat aan de bar, raak even aan de praat met een medebargenoot en ga dan lekker slapen. Morgen gaat het beginnen!