Ik fiets op mijn gemak naar Alphen aan den Rijn. Ik moet bij Wiebel Wiebel zijn. Na even navragen vind ik het gebouw en zie dat al veel skaters zich hebben verzameld. Skaters ja. Vandaag hebben we een speciale rol. We rijden niet voor onszelf, maar zijn de begeleiders van een skate toertocht. Een nieuwe vorm van fietsen voor ons. Claus hoort bij deze club en heeft ons gevraagd dit te doen. Zonder er lang over na te denken zeiden we ja en hier zijn we dan.

We krijgen wat korte instructies van Alle, de toercoördinator en krijgen een tasje met van alles en nog wat; broodjes, krentenbollen, douchegel, een waardebon, maar bovenal een oranje vestje. Wij pakken ons in in het oranje, lijken een beetje als worsten ingesnoerd, maar dat gevoel went al snel.

Het is bijna 10 uur en we halen onze fietsen van het slot en bespreken met Claus even hoe en wat. Gezien Claus zijn ervaring met skaters, begint hij met Ton op kop en ik ben de bezemfiets. Een aantal skaters maken een praatje met ons, maar al snel is het tijd om ons op te stellen. We worden samengedreven in een met linten afgezet vak en weggeschoten met een confettipistool.

De boel komt langzaam op gang, maar al bij het kanaal vormt zich een peloton, dat er behoorlijk gegroepeerd uitzit. Claus en Ton leiden als een soort miskende krijgshelden. Hun heldhaftig oranje blazoen torent hoog boven het skatend voetvolk uit.

80 km skaten, dat is wat die gasten moeten doen en dat is me nogal wat. Maar dat beseft de organisatie ook, dus nog voordat we ook maar een beetje warm gefietst zijn hebben we nog voor Aarlanderveen de eerste stop. Er wordt snel wat gedronken en weg gehapt en de groep wordt weer in gang gezet.

Richting Aarlanderveen gaat onze tocht samen met een fietstoertocht zodat menig fietser wat onzeker langs ons breed uitwaaierende peloton heen schuift. Een rondje door Nieuwkoop en richting Ter Aar worden we aangevallen door een ferme tegenwind. Dat betekent de eerste afvaller van de dag. Ik blijf even met hem meerijden, geef hem wat tips, en neem afscheid. Hij blijkt ook niet ingeschreven te zijn voor de pelotontocht, maar voor de 30 km. Vlak voor Ter Aar is een skater met materiaalpech. Hij blijft achter, ik laat hem weten hoe verderop de groep weer op te kunnen pakken en fiets als een razende richting groep en sluit hijgend achteraan.

Een enkeling hangt al een tijdje aan het elastiek en als we bij Alphen richting Ter Aar draaien haakt nummer twee af.  We fietsen dwars door Ter Aar en genietend van het prachtige asfalt tot aan Hoogmade. Helaas is de wind spelbreker in het genieten, want deze blaast ongenadig op kop. Bij Hoogmade hebben we na 42 km stop 2. Deze duurt iets langer, maar al snel maken we ons klaar voor het laatste restje tegenwind.  Na de tegenwind rijd ik voor de tweede keer in drie dagen het voor mij nieuwe fietspad langs de A4 op, maar nu gevolgd door een groep skaters.

Door Roelafarendsveen is het voor de mannen en vrouwen op rollende schoenen even doorbijten, want dit stuk van het traject kent klinkers en slecht wegdek. Bij Vredeburg wordt het mooi. Met de wind in de rug razen we langs de ringvaart richting Weteringbrug en zonder ongelukken komen we bij stop 3 aan, waar we weer wat proviand tot ons kunnen nemen.

De brug naar Leimuiden is een hele klim op rollende schaatsen en we moeten vooraan even inhouden om de groep zich te laten herformeren. Bij het stoplicht nemen we onze begeleidingstaak serieus en gooien we onze fietsen voor aanstormende auto’s. Een snerpend claxonconcert is ons deel, maar de groep kan gewoon door. We rijden via een slingerende dijk naar Bilderdam, regelmatig auto’s langs de kant wijzend.

Voorbij Bilderdam kiezen we voor de weg i.p.v. het slechte fietspad en tot aan Nieuwveen zijn de skaters, voor ons fietsende begeleiders, de belangrijkste verkeersdeelnemers die er zijn. We wijzen dan ook resoluut elke tegenligger zijn/haar plek aan de zijkant van de weg. Over het algemeen worden onze aanwijzingen zonder problemen opgevolgd, maar een enkele automobilist laat zijn ongenoegen merken.

De laatste stop is bij de Sfeerstal. De sterke afdaling naar de verfrissingen laat sommige skaters op hol slaan en enkelen vallen als bosjes over elkaar heen en komen tot stilstand aan de voeten van de vrijwillige proviandverstrekster. De gevolgen zijn niet ernstig, hooguit een aantal schaafwonden.

Klaar voor de laatste kilometers. De weg is vrij goed en de groep volgzaam. Pas bij de golfbaan komt er onrust in de groep. Een paar deelnemers willen snel naar huis. Anderen willen volgen en een valpartij is het gevolg met uiteindelijk een schouder uit de kom als gevolg. Claus blijft bij de onfortuinlijke Zeeuw en Ton en ik leiden het peloton in veilige Wiebel Wiebel haven.

Wat leuk om eens een keer op deze manier te fietsen!