Voor het eerst sinds bijna een half jaar haal ik mijn fiets uit de schuur. Bandjes oppompen en klaar voor gebruik. Ik fiets naar De Vlinder, waar Gert Jan en Claus al wachten. Als het kwart voor tien is gaan we er vandoor. Eerst naar Nieuwveen, maar daar sluit ook niemand aan, dus het is een tocht met drie vandaag.

Het lijkt het eerste stuk alsof er weinig wind staat, waar Gert Jan en Claus vertellen dat het harder waait dan vorige week. Pas als we bij De Hoef rechtsaf de Westzijde opdraaien en vol tegen de wind ingaan weet ik wat ze bedoelen.

Ik blijf vandaag in het wiel van Gert Jan, die de hele ochtend op kop rijdt,  maar het half jaar heeft me veel weerstand in de breedte te geven, dus ik kan me niet helemaal verschuilen tegen de wind. De kilometers kruipen tergend langzaam onder onze wielen weg en mijn fietscomputer geeft te lang hetzelfde aan. Ik denk erover om bij de Woerdense Verlaat af te buigen en alleen terug te fietsen naar huis, maar mijn trots laat dat niet toe.

Het is vanaf de Woerdense Verlaat 9 km naar Woerden en ik volg de veranderingen op mijn fietscomputer nauwgezet. Volgens mijn hartslagmeter heb ik een goede conditie, want zo hoog is mijn hartslag helemaal niet, maar het voelt niet zo.

Mijn benen worden langzaam dikker. Vanaf Bodegraven wind mee zou een pretje moeten worden, maar het is allemaal niet meer zo soepel. Toch kom ik, als het ware als vanzelf, weer terug in Ter Aar, waar ik afscheid neem van Gert Jan en Claus.
De eerste kilometers zitten erop.