Op zaterdagavond verschijnen het eerste berichten op Facebook. Gert Jan niet aanwezig. Vanochtend zie ik dat er zich meer hebben afgemeld. Even afwachten dus of er iemand is. Als ik bij De Vlinder aankom staat Ton al te wachten, maar groter dan dit illustere duo worden we niet. Het is mooi weer met weinig wind. Op naar de duinen.

In Langeraar liet mijn kaartprogramma zien dat we langs een kant kunnen fietsen waar we nooit komen. Ton is negatief over dit pad en misschien moet ik beter luisteren, want het eerste deel van het pad is vrij moeilijk begaanbaar. Net voor we weer verharde weg onder onze wilen zullen krijgen rijd ik mijn  voorwiel stuk op een veerooster. Een supersnelle bandenwissel, dankzij Ton, en we kunnen weer verder.
Ik merk al snel dat ik de benen niet helemaal heb vandaag, maar ben vastbesloten er een lekker fietdagje van te maken. Tot aan Lisse kunnen we eindeloos ver kijken door de vlakke polder die helder verlicht wordt door een onwennig lentezonnetje. Als we Lisse door zijn verandert het landschap.

We doorkruisen het prachtige Keukenhofbos, toch wel zo'n 800 meter breed, en buigen voorbij Lisse langs het spoor en het water richting Noordwijkerhout. We doorkruisen het dorp en duiken de duinen in bij de Golden Tulip Noordwijk Beach. Het is direct afgelopen met het vlakke pedaleren. De beentjes worden aangesproken om de duintjes te bedwingen.

We hebben net een paar duinen bestegen en dan rijden we Noordwijk in. Tijd voor koffie en thee en al snel is een terras gevonden. Er zit op deze moederdag nog bijna niemand; het terras wordt slechts vervuild door een in kanariegeel gehulde fietser, die overigens wel perfect bij zijn fiets paste.

Maar koffie en thee gaat op en de duinen wachten. Een eerste onderbreking is al na de eerste bocht omdat mijn ogen even moeten wennen aan de wind. De wind won het even en een korte stop was noodzakelijk. Maar al snel zijn we weer op pad. De boulevard op naar het zuiden en direct de duinen in richting Katwijk. Het gaat niet lekker, maar ook niet al te moeilijk en in eigen tempo geniet ik van het schitterende duinlandschap.

In Katwijk rijden we over de boulevard om al snel de duinen weer in te trekken richting Meyendel. de kilometers zoemen onder onze wielen vandaan tijdens dit stuk duin wat, volgens ons allebei, in zuidelijke richting een stuk zwaarder is dan in noordelijke richting. En dan hebben we ook nog eens, de inmiddels aangewakkerde, wind tegen. Voorbij Meyendel is het duingebied verleden tijd en door Wassenaar rijden we westwaarts richting A4.

Gelukkig rijden we nog wel door mooi landschap en via De Horsten rijden we naar Vogelplas Sterrevaart voor we de A4 oversteken. Ton's grote vrees wordt bewaarheid. We draaien een, naar het schijnt door een dronken stratenmaker aangelegde, weg in. Ton was hier al bang voor, maar kan opgelucht ademhalen als we direct rechtsaf de polder induiken.

Voorbij Stompwijk pakkenw e weer een ander landschap, de mooie Noord Aa met haar uitlopers. Geen auto te zien en op deze moederochtend ook nog niet al te veel wandelaars.

We overleggen even hoe we na Benthuizen naar huis rijden, maar kiezen voor de bekende weg via Boskoop. In Alphen rijden we door het centrum heen waar ik afscheid neem van Ton. Nog een paar kilometer naar huis.

Ik kan nog steeds merken dat ik de kilometers nog niet in de benen heb, maar ben blij dat ik weer op de fiets zit. Nu door de weeks nog wat beter weer en de fiets kan weer voor woon-werk-verkeer gebruikt worden.