Op een regenachtige en stormachtige zaterdagochtend rijd ik naar Alphen aan den Rijn. Op het station ontmoet ik Ton. De reis gaat naar Roosendaal. Zoals gewoonlijk si er weer eens onvoldoende plaats voor fietsers en berijders in de verschillende treinen die wij nemen. Nederland is als fietsland toch uniek. Iedereen moet op de fiets en neem die fiets vooral niet mee in de trein. Tegen alle ontmoedigingsacties van de NS in doen we dat toch. Het waait namelijk te hard om met tegenwind te fietsen, dus treinen we tegen de wind in om later min of meer relaxed terug te fietsen.

Bij het station in Roosendaal is het even zoeken, maar al snel zijn op de route die de Garmin van Ton aangeeft. De wind in de zij, maar meestal in de rug geeft een prettig gevoel bij aanvang van deze tocht. De grijze lucht doet ons optimisme verstommen. We hopen dat het niet gaat regenen vandaag.

Omleidingen zijn niet bekend, dus al snel moeten we iets van de route afwijken, maar Ton kan de rode streep volgen, zij het op een paralelle afstand van zo'n kilometer, tot we de route weer terug kunnen pakken.

We rijden over verkeersarme wegen door de provincie van stadje naar stadje. Uit de verte zien we de kathedraal van Oudenbosch, maar we ronden het dorp aan de Oostkant. Het blijft lang droog, maar na de brug over het haringvliet worden we toch overvallen door de regen. De bui is zo heftig dat we stoppen om onze regenjacks aan te doen. Als het even later droog wordt, worden we ras klam onder onze kunststof, zodat we ons snel weer bevrijden van het plastic omhulsel.

Via de buitenwijken van Dordrecht rijden we naar en dwars door het centrum tot de Garmin ons het water in wil laten rijden. Maar gelukkig is hier een eer. We wachten even en worden dan comfortabel naar Pependrecht overgezet voor een paar euro.

Het blijft droog al worden we soms toch nat door het van de weg opspattend water. Het lijkt of we achter de regen aanrijden. Langs Alblasserdam rijden we binnendoor naar Kinderdijk. Het is altijd een prachtig gezicht om op de molens af te rijden. Een echt stukje Holland. We moeten ons dan ook lans en door de toeristen heenworstelen op weg naar de dijk. En even later staan we weer voor water waar een ander veer, goedkoper, ons naar Krimpen aan den Lek brengt.

Hier zijn we weer op bekend terrein. We krijgen de wind steeds meer in de rug en we schieten door polder heen richting Gouda. Over het algemeen via mooie wegen en prachtige fietspaden, maar het laatste stuk via een veredeld karrespoor.

Tijdens de laatste kilometers richting Boskoop merk ik dat ik dit jaar nog weinig heb gefietst, maar ik word in gang gehouden door de wind. Bij Alphen rijd Ton de stad in en ik door naar Ter Aar, waar een einde komt aan alweer een leuke WaardeWind-route.