Tegen 10 uur verzamelde zich een behoorlijke groep onder de luifel van Van Eijck. Ook zonder de aanstichters van deze zondagochtendgekte zijn we met 9 mand, waarvan 3 vrouwen. Mijn fiets wordt door verschillende medefietsers van alle kanten bekeken en goedgekeurd. We wachten tot vijf over tien, maar de tiende fietser sluit niet aan.

Pedro en Jan nemen al snel de kop. Het tempo zit er gelijk goed op en ik merk dat ik al anderhalve maand niet gefietst heb. En dan helpen die 2 kilo minder gewicht van je fiets je ook niet echt. Bij Boskoop draaien we de klinkerweg op, vind ik nooit zo prettig, maar dat mijn voorband leegloopt vind ik ook niet echt fijn. Lek! is genoeg om de groep te laten stoppen. Voordat ik 50 kilometer met deze banden heb gereden een lekke band. Dat komt toch niet al te vaak voor.
Met elkaar hebben we snel een nieuwe band aan de fiets gegeven en zo kunnen we binnen tien minuten weer verder trappen.

De benen voelen goed dat ik dit jaar echt te winig heb gedaan. Ik sluit snel aan in het tweede wiel en blijf daar zo lang mogelijk hangen. Een opgebroken straat in Waddinxveen geeft weer wat rust, maar als buiten dit dorp het tempo er weer op gaat, haak ik af. Jan blijft even bij mj fietsen en zegt dat de groep wel iets kan inhouden. Als ik dat niet wil biedt hij aan samen verder te fietsen. Ook dit sympathieke gebaar sla ik en Jan fietst snel en makkelijk terug naar de groep als ik bij Gouda afhaak en afbuig richting Moordrecht.

Hier ben ik volgens mij nog niet zo heel vaak geweest, want ik heb de borden nodig om terug te rijden naar Waddinxveen. Mijn gemiddelde zakt tot onder de 25/uur. Ik rijd via Boskoop naar Alphen aan den Rijn en langzaam komt er toch wat tempo in. Tussen Boskoop en Alpha rijd ik tegen en soms net over de 30.

Dwars door Alphen aan den Rijn rijd ik naar het Aarkanaal en vanaf hier op mijn gemak naar huis. Blij dat ik mijn eigen weg heb gekozen. Na een paar ritjes fiets ik gewoon weer met ze mee!