Om half tien zoek ik wat fietsspullen bij elkaar en haal even later mijn fiets uit de schuur. De eerste tocht van het nieuwe jaar begint goed. De Ridley staat met een lekke band in de schuur. Daar heb ik gelukkig al wat ervaring mee en snel verwissel ik de binnenband zodat mijn fiets, en ik, tien minuten later klaarstaat als Ton aankomt. Natuurlijk eerst nog even koffie en dan is het tegen half elf zover.

Gisteren belde ik met Ton over deze toch en zijn fanatiek inzet van een kilometer of tachtig is, in ieder geval voor mij, afgezwakt tot zo'n zestig kilometer. Nog heel wat, want het is al weer twee maanden geleden dat ik op de fiets heb gezeten en de drukke laatste maanden van het jaar zijn niet bevorderlijk voor de algehele fitheid. Maar aan de andere kant ook wel weer even lekker op de fiets. Even wat fysieke inspanning om het hoofd leeg te maken, want maandag begint de koekjesfabriek (lees Amstelveen College) weer. Het duurt een kilometer of tien voor ik een beetje in mijn ritme kom. Inmiddels heeft Ton me over smalle paadjes door de polder gestuurd en staan we voor ons eerste probleem van de dag: een omleiding richting Oud Ade. We zoeken onze weg door Leiderdorp en we maken ons het niet makkelijker om terug te gaan naar de route in plaats van even door te steken om de route te vervolgen. We glijden over 's Heeren wegen en vinden het ritme terug. Op de Zijldijk wil Ton's Garmin ons rechtsaf laten gaan, maar daar is een niet open pontje of niets, dus rest ons niets anders dan linksaf te gaan om even later via Leiden toch in warmond de route weer op te pakken.

Even later komen we in Oegstgeest waar we bij het ons bekende Beleg van Oegstgeest binnen stappen. Een tafeltje of 20 met 4 man personeel en een eigenaar lijkt wat overdreven. Het helpt echter wel in de snelheid van de bediening, dus we zitten al snel aan de koffie. Als onze versnaperingen op zijn worden we vriendelijk uitgezwaaid door de voltallige crew. Hier komen we vast nog eens terug.

Bij de universiteit gaan we Leiden weer in en even later worden we verhaald op een toeristische route dwars door het centrum. Redelijk snel doorkruisen we een hele serie kleine straatjes en grachtjes voor we bij de N206 aankomen om ons weer op het platteland te begeven.

Inmiddels is het wat gaan regenen en worden we steeds natter, maar we zijn allebei toch wel blij dat we gegaan zijn. We doorkruisen de weilanden om uiteindelijk aan te komen bij het Aarkanaal voor de laatste kilometers naar huis.

Het is vandaag goed te merken dat ik twee maanden niets gedaan heb. Hoewel de conditie in orde lijkt (gem hartslag 127) voelen me benen loodzwaar aan. De souplesse ontbreekt volledig en er is geen snelheid in de fiets te krijgen. Het is de eerste fietsdag van 2013. Dit jaar gaan we weer gewoon fietsen. De conditie weer snel op peil brengen en dan genieten. Vandaag is daarvoor echt nodig. Ik geniet er dan toch wel van.