Goed uitgeslapen stap ik op zaterdagochtend op mijn fiets. De tochten bij Avanti beginnen niet zo vroeg (9 uur) en het is maar 20 minuten rijden op de fiets. Als ik in het clubhuis aankom is het al een drukte van belang. Ik zie wat bekende gezichten van de LAURA. Van hen weet ik dat ze het goede tempo rijden voor mij en ik hoop met hen mee te kunnen rijden.
Het inschrijven neemt net iets te veel tijd in beslag, maar die paar minuten kan ik vast goedmaken denk ik optimistisch als ik op mijn fiets stap.

50 meter later is deze hoop weg en ik sta ik met een platte achterband.

Ik haal het wiel uit mijn fiets en leg een nieuwe band erom. Maar omdat ik een ontzettende hekel heb aan vieze handen uttel en urm ik om het wiel erin te krijgen. Natuurlijk gaat dan alles fout en eindig ik met zwarte handen; ze zijn in ieder geval niet een beetje vies..

Ruim 20 minuten later fiets ik vol goede moed de polder in. De nevel is opgetrokken en het is een heerlijk zonnetje en met een gestaag tempo fiets ik lans Zwammerdam naar de Meije. Gelukkig gaan we daar echt het natuurgebied in en ik geniet van de omgeving.
Na het mooie Meijense gebied rijd ik weer de betrekkelijke saaiheid in (Woerdense Verlaat - Kockengen enz). Vlak bij Kockengen hoor ik een moede rtegen haar zoon zeggen: Kijk nog en RABO en zij biedt mij een zadelhoes aan. Ik stop de hoes in mijn achterzak en fiets verder. Ook hier duiken we weer het land in en ik geniet van de omgeving.

Bij Haarzuilens het dorp in en opeens sta ik voor het kasteel waar ik al veel over gehoord heb, maar nog nooit heb gezien. Met de blauwe lucht op de achtergrond is het een prachtig plaatje.

Na even gestopt te hebben voor de foto stap ik op de fiets. Even is de route wat minder aantrekkelijk als we door Vleuten en Maarssen gaan, maar al gauw zit ik weer op de mooie weg naar Breukelen.

In Breukelen is het tijd voor rust. Ik schuif aan op een terras met vele bekenden, de groep waar ik mee had willen rijden. Ik zit net als zij weer opstappen. Ik besluit tot een ministop en volg een paar minuten later hun voorbeeld.

Ik haal ze in, maar alleen omdat zij nu pech hebben en een band staan te plakken. Ik besluit niet te wachten, maar lekker in mijn eigen tempo door te fietsen. Via Nieuwesluis, Loenen en Baambrugge door de polder naar Abcoude. Even door het dorp, de snelweg over en weer het mooie plassengebied rond Waver, Botshol enz. in.

Ik fiets zo relaxed dat ik na Mijdrecht een afslag mis. Gelukkig moet ik gewoon naar De Hoef en kost het me niet al teveel kilometers.
Vanuit De Hoef is het voor mij bekende weg. Ik rijd door mij eigen dorp en zie links mijn huis liggen. Het stukje door Alpen gaat over de golfbaan, waar vreemd uitgedoste golfers met hun golfkarretjes het fietspad denken te bezitten. Als ik doordringend bel en met hoge snelheid langs hen heen flits kijken ze me toch kwaad aan.

Even later rijd ik de fietsenstalling van het clubhuis van Avanti in. Ik praat daar wat met mensen omdat ik meer wil weten van de club. Ondertussen komt ook de groep binnen en de meeste rijders begroeten mij. Ik groet terug, drink nog wat, eet een Mars en staop op de fiets om weer naar huis te gaan. Het was een lekkere dag.