Heerlijk Fietsweer(Online Fietsvertellingen) by Theo Roos

Als ik deze ochtend van mij prachtige huisje naar de ontbijtruimte loop is het nog behoorlijk koud. Een half uurtje later na het ontbijt is het al een stuk warmer en in de loop van de dag wordt het gewoonweg prachtig fietsweer.

Ik moet eerst een stuk met de auto. Ik heb namelijk een route uitgezet vanaf het plaatsje Chaource, beroemd vanwege de plaatselijke kaas. Als ik daar aankom doet de zon haar best om de weg te verwarmen, maar de wolken verdwijnen nog niet helemaal. Ik zet mijn auto in Chaource neer, draai mijn voorwiel in de fiets, installeer helm en zonnebril en dan ben ik er klaar voor. Ik rijd het dorp uit en ik rijd direct omhoog. Met een rustig tempo, maar wel doortrappend kom ik steeds hoger. En als je dan eenmaal boven bent, mag je ook weer naar beneden. Het zijn hier geen stijle heuvels, maar glooiend en lang. Dit ligt mij iets beter dan de steile heuveltjes in Limburg, zeker zo vroeg in het seizoen.

Twee keer moet ik mijn telefoon raadplegen voor de route voor ik bij het Lac D’Orient aankwam. Het meer is een onderdeel van Parc National “La Foret D’Orient”. In het park worden de zogenaamde Voie Verts aangelegd, fietspaden dus. Er loopt langs de oostkant van het meer een prachtig fietspad. Ik volg het fietspad tot ik het meer oversteek. Aan de andere kant van het meer daal ik weer af en nog steeds is het voor Ter Aarse begrippen niet vlak. Ik ga op en af. Ik heb inmiddels ruim 65 km gefietst en mijn hartslag is nog steeds op orde. Bij het klimmen gaat de hartslag iets omhoog, maar bij dalen en uitfietsen is er weer een snel herstel. Een hele verbetering ten opzichte van het begin van de week.

In Mesnil St Pierre vind ik zowaar een eetgebeuren dat open is. Onder protest van de barman zet ik mijn fiets binnen en als ik wat te eten vraag blijk ik te laat te zijn. Ook Cola Light is er niet, dius ik ga maar aan de gewone cola (zo’n echte Franse megafles). Even doorzeuren op een vriendelijke manier helpt altijd en even later stond het voorgerecht van het dagmenu, een hartige taart voor mijn neus, al snel gevolg door een lekkere vleesmaaltijd.

Ik eet niet alles op en dat veroorzaakt nogal wat onbegrip bij de barman. Op een quasi verontwaardigde toon spreekt hij vriendelijk zijn verbazing uit. Ik wilde toch eten en nu laat ik de helft staan. En als ik even later het dessert afsla is het helemaal feest. De koffie die bij het menu hoort krijg ik nog wel en 14 euri armer stap ik volgegeten op de fiets.

Mijn batterij is op en in de glooiende natuur raak ik volledig de weg kwijt. Gelukkig kom ik op gevoel een heel eind en als ik moe maar voldaan Chaource binnen rijdt heb ik maar 3 km meer dan gepland gereden. Ik demonteer mijn wiel, drapeer de fiets in de auto en koop nog even snel de beroemde plaatselijke kaas, een klein cadeautje voor Sandra. Ben benieuwd hoe deze smaakt.

Weer teug naar Au Noyer, waar ik douche, de infrarood sauna inga en nog een keer douche. Een mooie afsluiting van een lekkere dag.

De eerste 610 hoogtemeters van het seizoen