Limburg Mooiste wordt het genoemd. Limburg Natste misschien wel voor dit jaar. En wie ben ik dat ik denk dat ik dit varkentje wel even zou wassen. Ok, ik heb de tocht uitgereden, daar ben ik best trots op, maar wat was het zwaar, wat zijn die heuveltjes vervelend.

Hier in Zuid-Holland is alles zo plats als een dubbeltje. Ook met zware tegenwind is het een kwestie van het goede verzet kiezen en gaan, maar in Limburg bleef ik schakelen, bleef ik zoeken naar het juiste verzet en bleef ik zoeken naar mijn ritme, dat ik na 85 km een beetje gevonden leek te hebben, met de nadruk op een beetje.

Vrijdagavond rond 20.00 uur meldde ik mij aan de start om me in te schrijven voor deze beroemde klassieker (onderweg hoorde ik dat Limburg Mooiste vroeger samen met de Amstel Gold Race één tocht was). Ik kreeg nummer 12847, er waren ruim 17.000 deelnemers. Na wat rondgelopen te hebben over het evenemententerrein en wat (gratis) sportvoeding te hebben ingeslagen ging ik op weg naar mijn hotel in Sittard waar ik 's avonds aan de bar wat bespiegelingen deed over de tocht samen met wat andere wielrenners. Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt op weg naar Landgraaf. Op Radio 2 vertelde de stem van de weervrouw uit Wageningen luisterend Nederland dat de beste plaats om te zijn deze zaterdag het Zuiden van Limburg zou zijn omdat het daar alleen in het begin van de ochtend zou regenen. Dat was al heel wat want we hadden rekening gehouden met een dag in de regen.

Aan de start was het droog en druk. Nog even een goed shirt gekocht, omdat ik niet helemaal het juiste materiaal in mijn tas had zitten en daarna op weg. Met grote groepen over smalle fietspaden zorgde voor een laag tempo in het begin of was dat de voorkennis van al die deelnemers die vaker hadden meegedaan en wisten wat ze nog te wachten stond?

Na een paar kilometer dook de eerste heuvel op. En ik, die tot nu toe de Schellingwouder bruggen al hoog vond schrok. Slechts (!!!) 600 meter, gemiddeld 5% met een maximum van 8%. Niet alleen ik schrok, mijn benen ook, end an vooral mijn bovenbenen die zeer snel volliepen. Eindelijk weet ik wat verzuring is en dat dat pijn doet. Tot overmaat van ramp begon het ook te miezeren en langzaam werden alle deelnemers nat.

Het was begonnen en ik moest zoeken naar een ritme. Normaal herstel ik snel van een korte inspanning, maar nu leken de afstand tussen de heuveltjes iedere keer maar net lang genoeg om te herstellen. Ik reed bijna constant in het rood de eerste 40 km. Ok, je gaat na omhoog ook weer omlaag, maar met een natte weg is het omlaag in volle concentratie, niet relaxed dus.

Op de Vrakelberg reed iemand mij voorbij en op dat moment brak zijn ketting. Nu had ik toevallig net deze week een pechsetje gekocht (na mijn ervaring van vorige week), vond ik de helling al even niet leuk meer, en wilde ook wel eens de hulpvaardige zijn. Ik stapte dus af, leende mijn gereedschap en het reparatiemateriaal en reed weer verder toen de ketting gerepareerd was.

De Keutenberg kwam er aan.

Op het routekaartje staat max 20%, gemiddeld 5.6%, lengte 1200 meter.

Als je nog nooit geklommen hebt, heb je geen idee wat dat betekent.

Toen ik na een korte bocht rechts linksaf draaide wist ik het direct.

Mijn lichaam was te zwaar voor mijn ongetrainde benen.

De helft van het steile gedeelte lukte en daarna .. auwww en einde. Ik heb me in ieder geval gehouden aan de verkeersregels.

Na de Keutenberg de Ingbergracht, die goed te doen is en dan een welverdiende stop in Valkenburg. We krijgen een krentenbol en een plak ontbijtkoek. Ik vul mijn bidon met water en meng met de gekregen sportvoeding. Kan ik er nu weer tegenaan?

De eerste heuvel na de stop is de Cauberg. Net weer op gang en nog koud valt het niet mee, maar ik kom fietsend boven. Cadier en Keer, Noorbeek en Mheer gaan allemaal min of meer redelijk en dan vind ik het tijd voor een etensstop. Bij een restaurant neem ik plaats op het terras waar al heel wat fietsers zitten. De waard adviseert spaghetti en dat bestel ik. Terwijl ik aan mijn  lunch zit komt Steven Rooks (ook 110 km) ons op het terras vergezellen. Hij kijkt mij aan en zegt 'zwaar hč?'. Dat komt op mij erg sympathiek over. Hij heeft tenslotte de bergtrui in de tour gewonnen, dus deze tocht moet voor hem appeltje-eitje zijn.

Na de lunch moet ik weer verder. Gelijk de eerste heuvel, de Loorberg, tevens het hoogste punt van de tocht. Het zou een makkelijk lopende helling zijn, maar vandaag vind ik niets makkelijk. Ik heb pijn, krijg pijn of heb net pijn gehad. Ik kom boven en even later hebben we weer een controlepost. We krijgen Aquarius, een banaan en een stroopwafel, we worden goed verzorgd.

Onderweg had ik wat last van een aanlopende rem, die ik bij de aanwezige fietsenmaker gratis laat herstellen. Tijdens de reparatie begint het te regenen. Echte regen!!! Het vervolg is een uur lang niet fijn. De regen is bergop niet zo lastig, maar bergaf striemt deze in je gezicht. Vervelend, maar het is niet anders.

De laatste 30 kilometer bergop en bergaf. Soms staan hellingen niet eens geklassificeerd en zijn ze toch vervelend. Ben nog twee keer gestopt om een reepje te eten. Na vij en een half uur koers passeer ik de finishlijn.

Veel mensen bij de finish staan te applaudiseren en we worden onthaald met wat drinken.

Op weg naar de auto kom ik mensen tegen met wie ik op het terras zat. Ze feliciteren mij en vragen hoe ik het vond. Tegen beter weten in zeg ik 'Nooit meer!'. Eén van de wielrensters zegt: 'Daar denk je volgende week al weer anders over'. Zo lang heeft het niet geduurd. Het is nu één dag later als ik dit verhaal schrijf. Ik heb geen spierpijn, en wil volgend jaar weer!!

Wat ik positief vind is dat ik de hele tocht hetzelfde gemiddelde heb gereden (ongeveer 18,5 km, ik weet het, het is niet snel). De laatste drie heuvels leken zelfs war makkelijker te gaan dan de eerste veertien. Een teken dat ik naar het einde toe nog genoeg kracht heb en dat ik mijzelf geen moment echt over de top heb gereden.

Moet wel wat kilo's kwijt want 100 kilo meezeulen over Limburgse toppen is ook niet alles.

 

Na	km	plaats	heuvel	voet	top	lengte	gem%	max%
G1	3	Heerlen	Ridderweg	140	165	600	5	8
G2	6	Ubachsberg	Putberg	120	180	1200	4,6	7
G3	10	Voerendaal	Vrakelberg	130	180	600	7,7	11
G4	14	Ransdaal	Koulenberg	110	140	500	7	12
G5	16	Ransdaal	Opscheumer	90	115	500	5	6
G6	18	Schin op G.	Keutenberg	71	167	1200	5,6	20
G7	24	Gulpen	Ingbergracht	90	170	1900	3,5	6
G8	32	Valkenburg	Cauberg	74	136	1000	7	13
G9	42	Cadier en K.	Trichterweg	60	130	1000	3,4	12
G10	53	Mheer	Stallestraat	140	170	700	4,4	6
G11	56	Noorbeek	Schey	150	220	1000	3,1	8
G12	61	Slenaken	Loorberg	135	220	1600	6,1	8
G13	72	Mechelen	Kleeberg	102	150	1000	4,9	6
G14	74	Vijlen	Boomerberg	153	179	200	8	10
G15	76	Orsbach	Benedictusberg	130	205	2000	3,7	8
G16	90	Simpelveld	Bouwerweg Huls	170	215	600	4,8	9
G17	97	Heerlen	Imstenrade	120	170	800	7	9