Twee uur dinsdagmiddag. Het is een rare tijd om te vertrekken, maar de rit van vandaag staat in het teken van de laatste training voor Luik-Bastenaken-Luik.
Ton en ik hebben besloten op de fiets naar Alkmaar te gaan.

Het is prachtig weer om te fietsen: tussen de 25 en 30 graden met een klein beetje wind. Het eerste deel van de route is bekend terrein. Bij Nieuwveen de brug over en dan het fietspad naar Bilderdam. Hier moeten we enige tijd voor de brug wachten. Als we even later verder fietsen, merken we de gevolgen van de afsluiting van de N207. Het is tussen Bilderdam en Kudelstaart gewoon druk.

We rijden langs het Amsterdamse Bos en dan via de ringvaart tot Zwanenburg waar we Spaarnwoude indraaien. We moeten naar pontje Buitenhuis en rijden niet Spaarnwoude in, maar langs.

De pont ligt aan de overkant en wij doden de tijd met een oublietje en het vullen van onze bidons. Even later lopen we de pont op en op de pont hebben we gelijk aanspraak en ontstaat een nietszeggend gesprek.

Aan de andere kant van het water rijden we langs Assendelft en draaien even later het land in. Het stukje waar we nu fietsen is bijna onnoordhollands. Een slingerend dijkje door een lieflijk agrarisch landschap.

We komen uit in Heemskerk en wat later rijden we richting Uitgeest. Hier zitten we aan de verkeerde kant van het spoor en moeten een heel stuk op ons gevoel verder. We houden de spoorlijn in de gaten, komen Castricum tegen op de bordjes (die kant moeten we op) en zitten bij Limmen weer op het goede spoor.
De dorpen hier zijn altijd langer dat je denkt en zo duurt het in Heiloo een hele tijd voor we kunnen afslaan om te eten.
Op een mooi terras met snelle bediening eten en drinken we wat. Hierna rijden we naar Alkmaar waar we vlak voor zessen bij onze trainingsmakkers aansluiten.

De algemene stemming lijkt dat er zin is om de duinen in te gaan om wat duinen op en af te trainen, maar Monique heeft iets anders voor ons in petto: intervaltraining (variatie was deze trainingscyclus niet het Unique Selling Point).
Na 90 km fietsen heb je daar niet al te veel zin meer in en Ton en ik spreken af het rustig aan te doen. Maar dat kunnen wij niet. Na de eerste versnelling, die ons veel te langzaam gaat, sprinten we op het volgende fluitje van Monique weg. Het spel is op de wagen. Niemand wil zich laten kennen en de snelheden liggen boven de 40 per uur.
Hierna gaat geen enkele sessie meer langzaam. De hoogste snelheid die ik haal in deze training ligt boven de 47 km/uur. Hoezo rustig aan?
Na 10 keer 2 minuten (met steeds rust ertussen natuurlijk) is de training voor ons afgelopen en besluiten we op huis aan te fietsen. De trainingsgroep fietst nog een stukje met ons mee om even later 'Tot ziens' te roepen.

Ton en Monique voeren het pact aan

Napratend over de training beschouwen we onszelf toch wel als idioot. 90 km fietsen naar de start van de training. 10 kilometer rustig aan en dan als een gek jezelf opblazen om nu nog bijna 70 km terug te fietsen. Maar het is niet anders en gekken moeten er ook zijn.

We fietsen een heel stuk langs het Alkmaarder Meer, waar veel boottoeristen lekker lui in het gras zitten, tot aan West-Knollendam. Hier fietsen we door dit dorp naar Wormerveer en dan de lange saaie provinciale weg richting Hempont.

We snakken naar een kop koffie, maar er ligt niets fatsoenlijks op onze weg zodat we in Zaandam het centrum inrijden. Heerlijk een kop koffie en een cola op een ontspannen terras. Nog één keer onze bidons vullen en dan weer verder.

Al snel zijn we bij de Hempont die net aan de overkant ligt. In het kwartiertje dat we hier moeten wachten bevestig ik mijn verlichting en komt Ton tot de ontdekking dat zijn verlichting vooral creatief is en dus zijn eigen schijnrichting kiest.

Aan de andere kant van de pont gaat de verlichting al snel aan en is alleen het achterlicht van Ton min of meer functioneel. Amsterdam per fiets doorsteken vind ik erg leuk (was ook lang geleden). Ik ken goed de weg, maar rijd toch nog even fout bij de Nassaukade, waar ik pas achter kom als we weer de Haarlemmerweg opdraaien.
Achter elkaar aan fietsend komen we via Amsterdam-West, Zuid in Amstelveen.

We kunnen de verleiding maar net weerstaan om bij 1870 aan te meren en fietsen door. We kiezen het fietspad langs het spoor en komen zo in Westwijk, waar we de normale weg naar huis kiezen.