Het lijkt een gewone dinsdag, maar dan zou de wekker niet om kwart voor vier gaan. Joepie ;-(, de Vuelta is in Nederland en ook in Valkenburg is een toertocht. Daar gaan we dus ook naar toe.
Om half vijf aan de koffie met Ton, bijna drie uur in de auto en om half acht klaar voor de start.
Voor we ook maar een beetje de gang er in hebben, worden we al op de foto genomen.

We starten boven op de Cauberg, dus hoeven niet meteen te klimmen. Eeen klein stukje vals plat omhoog en dan een supersnelle afdaling. Na een kilometertje of tien de eerste klim en we rijden vanaf dat moment allebei weer alleen. Daarna wat dalen en wat klimmen en als we na twintig kilometer voor het eerst de Cauberg opgaan, zie ik Tom een eindje voor me tegen de 14% opzwoegen. Natuurlijk kom ik niet dichterbij, maar het voelt goed dat hij binnen gezichtsveld blijft.

Na de Cauberg weer een rondje en ik voel me goed. Op het vlakke en in de afdalingen heb ik het tempo goed erin. Ik rijd veelal alleen, want de tocht kent niet megaveel deelnemers. Op een gegeven moment zie ik Ton weer voor me rijden en zoals zo vaak begint voor ik wil aansluiten een nieuwe klim. De klim is in het begin niet zo heel stijl en ik fiets naar Ton toe, die behoorlijk schrikt als ik opeens weer naast hem verschijn. Maar even later, in het stijlere gedeelte, moet ik voorgoed bij hem lossen.

Het is vochtig in het Limburgse land. De wolken geven het landschap een somber uiterlijk en soms laten die wolken ook nog wat water vallen, zodat op sommige plaatsen de weg behoorlijk glad is.

Ik zoek een goepje op en op het vlakke hebben ze een lekker tempo, eigenlijk iets te langzaam, maar zeker prettig om te volgen. Maar de vier kunnen niet dalen, dus bij de eerste de beste helling downhill raak ik ze kwijt. Een korte stop in Heijenrath met een kleine verversing en daarna weer terug naar de Cauberg. De tweede keer omhoog gaat al makkelijker dan de eerste keer. Ook is er nu her en der wat publiek op de heuvel.

Het laatste rondje is zo'n 35 km. In het begin begeleied door regendruppels die op mij neerdalen, maar later alleen gevolgd door een grijze lucht. Goed opletten voor de pijlen, af en toe een fietser die zich afvraagt of hij goed zit en gewoon doortrappen. Bij de molegn van Gronsveld stop ik even voor een foto.

Snel vervolg ik mijn weg naar Valkenburg. In het dorp rijd ik fout, zodat ik een rondje door de buitenwijken maak. Toch rijd ik na een kleine vier uur en een kwartier voor de derde keer de Cauberg op. Dit si verreweg de makkelijkste klim. Onderweg geniet ik ervan dat er al heel wat publiek staat en besef dat ik it voor het nageslacht moet vastleggen. Op het stijlste gedeelte van de klim maak ik een foto.

Nog een paar meter naar de finsih, dan van het parkoers afdraaien naar de auto en de lunch ophalen, die bij de toertocht inbegrepen zit. Het 12 uur en ik heb 105 km gefietst.

1050 hoogtemeters